Metody geoelektryczne wykorzystywane w geofizyce
Celem badań geofizycznych jest ocena jakości gruntu. Za pomocą różnych metod można określić zasób składników ziemi, rozpoznać zachodzące w niej procesy oraz zbadać jej hydrogeologię. Stan i jakość gruntu można zbadać dzięki zastosowaniu georadarów i urządzeń elektromagnetycznych. Każda z metod może określać parametry ziemi w sposób nieinwazyjny. Oznacza to, że badania nie wpływają na zmianę składu gruntu oraz jego zanieczyszczenie.
Rodzaje badań geofizycznych
Badania geofizyczne dzielą się na kilka rodzajów. Za pomocą każdego z nich można zbadać poszczególne właściwości gruntu. Do najbardziej znanych metod badań należą:
metoda sejsmiczna,
metoda georadarowa GPR,
metoda elektrooporowa,
metoda mikrograwimetryczna,
metoda elektromagnetyczna.
Badania geofizyczne gruntu mają ogromne znaczenie dla inwestycji budowlanych. Firmy, które je przeprowadzają, takie jak MET-GEO, zapobiegają postawieniu przez inwestora obiektu na podłożu, które stanowi jakiekolwiek zagrożenie. Badania mają na celu wykrycie nieprawidłowości, takich jak deformacje terenu, niesprzyjająca budowa geologiczna, płytka eksploatacja, występowanie form krasowych czy osuwisk.
Jakie wyróżnia się metody badań geoelektrycznych
Jedną z najczęściej stosowanych metod geoelektrycznych do badania ziemi jest metoda elektrooporowa. Badanie to wykorzystuje zjawisko różnego przewodnictwa prądu gruntu, które zależy od jego struktury i składu. Dzięki tej metodzie można wykryć złoża metalu, kruszyw oraz struktur wodonośnych w ziemi. Podstawą badania elektrooporowego jest prawo Ohma mówiące o proporcjonalności natężenia prądu płynącego przez przewodnik do napięcia panującego pomiędzy końcami przewodnika. Metodę tą można podzielić na:
profilowanie elektrooporowe,
sondowanie elektrooporowe,
tomografia elektrooporowa.
Profilowanie elektrooporowe polega na przesuwaniu układu pomiarowego wzdłuż linii profilu przy stałym rozstawie elektrod. Z jego pomocą można wykryć pionowe zmiany w ośrodku geologicznym.
Sondowanie elektrooporowe jest metodą, w której punkt środków rozstawu jest stały. Zwiększeniu ulegają jedynie odległości między elektrodami. Dzięki temu badaniu można zaobserwować pionowe zmiany w ośrodku geologicznym. Tomografia elektrooporowa natomiast łączy w sobie dwie wymienione wcześniej metody badań. Stosuje się ją najczęściej w dwuwymiarowym wariancie, choć można wykonać ją też w trójwymiarowym. W takim przypadku używa się wiele profili w różnych kierunkach. Można także zastosować siatkę elektrod dla otrzymania trójwymiarowego modelu geoelektrycznego ośrodka.
Dziękujemy za ocenę artykułu
Błąd - akcja została wstrzymana